تعیین سیاست های بهبود فضای کسب و کار برای اقتصادهای نفتی

هدف پژوهش حاضر، تعیین سیاست های بهبود فضای کسب وکار برای اقتصادهای نفتی است. در این پژوهش با استفاده از روش اقتصادسنجی داده های تابلویی، بررسی رابطه درآمدهای نفتی و فضای کسب وکار در کشورهای دارای اقتصادهای نفتی، در سال های 2006-2011، مورد ارزیابی قرار گرفته است. برحسب تعریف آنکتاد ، کشورهای دارای اقتصادهای نفتی گروهی از صادرکنندگان عمده نفت می باشند که سهم صادرات نفت و محصولات نفتی آن ها به کل صادراتشان بیش از 50درصد است. این کشورها شامل 22 کشور: الجزایر، آنگولا، کنگو، گینه، گابن، نیجریه، سودان، لیبی، بحرین، برونئی، ایران، عراق، کویت، عمان، قطر، عربستان، سوریه، امارات، یمن، اکوادر، ترینیدادوتوباگو و ونزوئلا می باشند. به دلیل نبود شاخص فضای کسب وکار برای دو کشور برونئی و لیبی، این دو کشور از نمونه پژوهش حاضر حذف گردیدند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که در کشورهای دارای اقتصادهای نفتی، تاثیر درآمدهای نفتی بر فضای کسب وکار منفی است. یعنی با افزایش درآمدهای نفتی، فضای کسب وکار نامناسب تر می شود.